Η κυβέρνηση ψάχνει άλλοθι για τις λαμπρατζιές και μεταφέρει την ευθύνη στη Βουλή αντί να εφαρμόσει τον νόμο

Η συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή ανέδειξε με σαφήνεια το πραγματικό πρόβλημα: η υφιστάμενη νομοθεσία ήδη απαγορεύει το άναμμα φωτιάς, είτε καθολικά είτε υπό όρους, μέσω του περί Δήμων νόμου. Εργαλεία υπάρχουν. Αυτό που λείπει είναι η εφαρμογή τους. Η απαγόρευση αυτή έχει να κάνει με την συμμόρφωση της χώρας μας με διεθνείς και Ευρωπαϊκές συνθήκες και αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας από τις εκπομπές των έμμονων οργανικών ρύπων (persistent organic pollutants).

Η θέση ότι «η πολιτεία μένει χωρίς εργαλεία», η οποία περιλαμβάνεται στην αντίδραση του Υπουργείου Δικαιοσύνης,  δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η αδυναμία της εκτελεστικής εξουσίας να εφαρμόσει τον νόμο δεν μπορεί να μετατρέπεται σε άλλοθι για την εισαγωγή μιας νέας, στρεβλής και ανεφάρμοστης διαδικασίας. Ούτε μπορεί να δικαιολογήσει τη μεταφορά της ευθύνης στη Βουλή.

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο, αντί να επιλύσει την κατάσταση, θα οδηγούσε σε τιμωρία των λάθος ανθρώπων: επιτρόπους εκκλησιών και εκπροσώπους κοινοτήτων, οι οποίοι θα κινδύνευαν ακόμη και με πρόστιμα 25.000 ευρώ. Είναι παράλογο να αναμένεται από έναν επίτροπο να τρέχει την ώρα της Ανάστασης για να εποπτεύσει επικίνδυνες φωτιές ή να επιτηρεί επί μέρες την συσσώρευση ξύλων, παλιών επίπλων, δέντρων, πασσάλων της ΑΗΚ κλπ.

Το νομοσχέδιο απομάκρυνε την Αστυνομία από τον θεσμικό της ρόλο, αυτόν της εφαρμογής του νόμου, φορτώνοντας τις ευθύνες σε πρόσωπα που δεν έχουν ούτε τα μέσα ούτε την αρμοδιότητα να το κάνουν . Αυτό δεν αποτελεί πολιτική λύση, αλλά μετατόπιση ευθυνών.

Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο θα νομιμοποιούσε ουσιαστικά μια πρακτική που σήμερα απαγορεύεται. Με πρόνοιες όπως η παροχή ξύλων από Δήμους και η επίσημη εποπτεία λαμπρατζιών από τις τοπικές αρχές, θα μετατρεπόταν μια επικίνδυνη και ανεξέλεγκτη πρακτική σε διαδικασία με θεσμική κάλυψη, χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις ασφάλειας.

Η προσπάθεια του Υπουργείου Δικαιοσύνης – μέσα από την ανακοίνωσή του – να υπονοήσει ότι η Βουλή θα φέρει την ευθύνη για μελλοντικά περιστατικά είναι αποπροσανατολιστική. Η ευθύνη ανήκει σε όσους δεν εφάρμοσαν την υφιστάμενη νομοθεσία, όχι σε όσους αρνήθηκαν να ψηφίσουν μια κακή, μη εφαρμόσιμη και επικίνδυνη ρύθμιση.

Εδώ και χρόνια, η θέση μας είναι ξεκάθαρη: το φαινόμενο των λαμπρατζιών, όπως εξελίχθηκε, αποτελεί ζήτημα δημόσιας ασφάλειας και υγείας. Η λύση δεν βρίσκεται σε μισές ρυθμίσεις, ούτε σε νομοθεσίες που δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνουν. Βρίσκεται:

Πολιτική δεν είναι η μεταφορά ευθυνών ούτε η αναζήτηση προσχημάτων. Πολιτική είναι η ανάληψη ευθύνης, η εφαρμογή των νόμων και η προώθηση λύσεων που προστατεύουν ανθρώπινες ζωές.

 

Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών