Ο κ. Γκουντέρες φέρεται να έθεσε θέμα για την ανάγκη να προωθηθούν προγράμματα εκμάθησης εκατέρωθεν των εθνικών γλωσσών των δυο κοινοτήτων στο πρόσφατο προσχέδιο του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Το θέμα πέρασε στα ψιλά της καθημερινής σχολιογραφίας.
Πολλές φορές διαπιστώθηκε ότι σε αυτή τη χώρα εύκολα κολλάνε μια ρετσινιά. Παρά να σου βγει το όνομα, καλύτερα το μάτι λέει μια παλιά παροιμία. Πόσες φορές αλήθεια δεν διαπιστώσετε και εσείς ότι τα πράγματα πόρρω απέχουν από την εικόνα, από το τίτλο, ή αυτό που νομίζει πολύς κόσμος;
Στην Κύπρο συμβαίνουν ή μπορεί συμβούν τα πάντα. Για παράδειγμα εδώ και πολλά χρόνια οι άνθρωποι, οι πολιτικές προσωπικότητες, τα κόμματα, χωρίζονται – ανάμεσα σε άλλα – σε «απορριπτικούς» και «ενδοτικούς». Τελευταία βέβαια, λόγω παρατεταμένου αδιεξόδου και «νεοφανών» ιδεών στο Κυπριακό (π.χ. χαλαρή ή αποκεντρωμένη ομοσπονδία) οι χαρακτηρισμοί / ομαδοποιήσεις μπορεί να έχουν ατονίσει. Πέραν τούτου όμως, προκύπτουν ενίοτε και ευρήματα που ανατρέπουν άρδην τους χαρακτηρισμούς ή – τουλάχιστον για τους πιο παραδοσιακούς – θέτουν σοβαρές επιφυλάξεις.
Κάπως έτσι αντιμετωπίζω τα στοιχεία που κατατέθηκαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων από το Υπουργείο Παιδείας μετά από κοινοβουλευτική ερώτηση μου σε σχέση με τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα δημόσια σχολεία. Συγκεκριμένα με βάση την πληροφορία ότι μόνο επτά μόνιμοι καθηγητές τουρκικών – από τους δώδεκα που εργοδοτούνταν παλαιότερα – έχουν απομείνει στο δυναμικό του Υπουργείου Παιδείας για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας, ζήτησα από τον Υπουργό να πληροφορήσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων πόσα τμήματα έχουν λειτουργήσει τα τελευταία χρόνια (2003-2018) για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας στα δημόσια σχολεία.
Η απάντηση από τον Δρ. Ηλία Μαρκάτζιη (Ανώτερο Γενικό Διευθυντή του Υπ. Παιδείας) περιείχε μια έκπληξη: Η Κυβέρνηση των «απορριπτικών» του Τάσσου Παπαδόπουλου παρέλαβε το Υπουργείο Παιδείας με 8 καθηγητές να διδάσκουν την τουρκική και παρέδωσε στην κυβέρνηση του «επαναπροσσεγγιστή» Χριστόφια 37. Η κυβέρνηση της «δίκαιης λύσης» παρέδωσε στον «ενδοτικό» Αναστασιάδη 21 καθηγητές της τουρκικής, ο οποίος φρόντισε να τους μειώσει μέχρι το 2019 σε μόνο 5. Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία για τους μαθητές που διδάχθηκαν την τουρκική – στοιχείο πιο σημαντικό από τον αριθμό των καθηγητών – οι αριθμοί είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικοί (563 επί Τάσσου, 247 επί Χριστόφια, 24 επί Αναστασιάδη).
Επειδή κάποιοι θα πουν ότι έχουν ενισχύσει τη διδασκαλία της τουρκικής στα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης (κάτι πολύ διαφορετικό από τη δημόσια εκπαίδευση), σας πληροφορώ ότι η εικόνα δεν είναι και πολύ διαφορετική (μαθητές 604 επί Τάσσου, 444 επί Χριστόφια, 441 επί Αναστασιάδη).
Φαίνεται λοιπόν – από τους ίδιους του αριθμούς – ότι η κυβέρνηση του «απορριπτικού» Τάσσου Παπαδόπουλου έδωσε περισσότερη έμφαση στη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας για τα παιδιά μας (αλλά και στο κοινό ευρύτερα) από ότι η Κυβέρνηση των “Pro – solution” (υπερ της λύσης) τάχα διαδόχων της, Χριστόφια και Αναστασιάδη. Μήπως εδώ ταιριάζει η άλλη παροιμία «άλλος έχει το όνομα κι άλλος έχει τη χάρη»;.
Τελικά ποιος είναι ο «απορριπτικός»; Βέβαια τα όσα συμβαίνουν τελευταία μπορεί να αποτελούν μια εξήγηση. Άλλωστε ο Τάσσος αναζητούσε (ο έρημος) το σωστό περιεχόμενο στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, κι όχι πως θα διακοσμήσει τη διχοτόμηση με μπλε και ροζ λουλούδια.
Γιώργος Περδίκης
Πρόεδρος Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
