Η ενίσχυση των ακραίων και εθνικιστικών σχηματισμών στις “εκλογές” των κατεχομένων, αποτελούν μία σαφή ένδειξη όχι μόνο του κλίματος που καλλιεργείται μετά την διακοπή των συνομιλιών, αλλά και του ενεργού ρόλου της Τουρκίας που, παρεμβαίνοντας, ενισχύει το κλίμα αυτό.
Βεβαίως αυτό αποτελεί πρόβλημα μόνο για όσους δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα στην κατοχική Τουρκία να παρεμβαίνει στην κυπριακή επικράτεια. Ο κ. Αναστασιάδης -κατά δήλωσή του- δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς. Ο απερχόμενος Πρόεδρος με τις επικίνδυνες ρητορικές -και όχι μόνο- ακροβασίες, αποδεικνύεται έτοιμος για περαιτέρω υποχωρήσεις, αφού βεβαίως προηγηθούν οι λεονταρισμοί και τα κενά περιεχομένου λόγια, στα οποία μας έχει συνηθίσει. Προφανώς δεν τον απασχολεί η ενίσχυση των εξτρεμιστών στα κατεχόμενα, διότι όπως είπε και στην περίφημη πλέον δήλωση του για την “ΑΟΖ” του ψευδοκράτους, αυτά τα “θέματα είναι υποθέσεις της Τουρκίας.”
Ταυτόχρονα όμως, ο ίδιος κρύβεται από τον κυπριακό λαό, γνωρίζοντας πως κάθε πρόταση που, είτε κατ’ουσία, είτε και τυπικά θα περιέχει διχοτομικές προβλέψεις, είναι μειοψηφική στην κυπριακή κοινωνία. Αρνείται τον δημόσιο διάλογο και εξαντλείται σε ομιλίες σε τελετές εγκαινίων και σε μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις.
Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών θεωρούμε πως οι εξελίξεις είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Έναντι αυτών, ο τόπος χρειάζεται μία νέα πολιτική ηγεσία, ικανή να αντιμετωπίσει τον τουρκικό επεκτατισμό που στρέφεται ενάντια στους Κυπρίους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Μία πολιτική ηγεσία που θα διεκδικήσει μία ουσιαστική, δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, για μία Κύπρο ελεύθερη και ενωμένη και όχι μοιρασμένη κατά τη βούληση της Τουρκίας και όσων στο εσωτερικό, εκούσια ή μη, εξυπηρετούν το σχεδιασμό της.
