Γραπτή δήλωση του κ. Νίκου Παυλίδη Αντιπρόεδρου Α’ του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
Σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων , το καθεστώς των κατεχομένων αποφάσισε τη σύσταση «εκτελεστικής επιτροπής» για το 3,5% της περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου, το οποίο μονομερώς η Τουρκία εξήγγειλε ότι θα ανοίξει. Η επιτροπή θα είναι κάτω από τον «πρωθυπουργό» των κατεχομένων, όπως αποφασίστηκε στο λεγόμενο «υπουργικό συμβούλιο» των κατεχομένων που συνήλθε χθες.
Περαιτέρω, ευθύς αμέσως μετά τη συνεδρία του λεγόμενου «υπουργικού συμβουλίου» ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ερσίν Τατάρ διαμήνυσε πως τα Βαρώσια είναι μέρος της πολιτικής των «δύο κρατών στη βάση της κυριαρχικής ισότητας, που ζουν δίπλα-δίπλα». Πρόκειται για μια πολιτική, σημείωσε, που στηρίζεται από την «προεδρία», την «κυβέρνηση» και την Τουρκία και επίσης ότι «Η Αμμόχωστος βρίσκεται στο έδαφος της ΤΔΒΚ και η μεταφορά της διαχείρισής της στον ΟΗΕ αποκλείεται.»
Η απόφαση του ψευδοκράτους για τη δημιουργία της «εκτελεστικής επιτροπής» ουσιαστικά καταργεί τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ σε σχέση με τη δημιουργία εσωτερικού αποτελεσματικού ένδικου μέσου αναφορικά με τις κατεχόμενες περιουσίες των Ελληνοκυπρίων. Τέτοια «επιτροπή» βρίσκεται εκτός του πλαισίου των αποφάσεων του ΕΔΑΔ, και οι προσφεύγοντες σε αυτή θα βρίσκονται σε νομικό κενό και στο έρμαιο των διαδικασιών του ψευδοκράτους.
Περαιτέρω, φαίνεται ότι η ηγεσία των κατεχομένων έχει εγκολπώσει την Αμμόχωστο στην πολιτική των «δύο κρατών» και περιφρονεί όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας που καλούν για τη μεταφορά της περίκλειστης πόλης υπό τη διαχείριση των Ηνωμένων Εθνών, μέχρι τη λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών, καλούμε τους νόμιμους ιδιοκτήτες των περιουσιών στην Αμμόχωστο να μην προσφύγουν στη λεγόμενη «εκτελεστική επιτροπή», η οποία δεν αποτελεί δικαστικό όργανο, αλλά πολιτικό εργαλείο της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Τονίζουμε για μια ακόμη φορά πως την Αμμόχωστο δεν πρόκειται να την ξεχάσουμε ποτέ. Η Αμμόχωστος ανήκει στους νόμιμους κατοίκους της. Αυτό που πρέπει να ξεχαστεί – με συνοπτικές διαδικασίες – είναι το «όνειρο» της Τουρκίας για λύση δυο κρατών.
