Σε δυο χθεσινές συνεδριάσεις με τα κόμματα η κυβέρνηση προσπάθησε να πείσει τα κόμματα ότι δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κονδύλιά για να στηρίξεις απευθείας τις επιχειρήσεις και ότι μοναδικός δρόμος είναι οι κρατικές εγγυήσεις προς τις τράπεζες.
Στην πραγματικότητα προετοιμάζονται μια σειρά από μέτρα όπως εγγυήσεις, απελευθέρωση ρευστότητας, χαλάρωση υποχρεώσεων κλπ. από την κυβέρνηση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που στοχεύουν και απευθύνονται αποκλειστικά στις τράπεζες οι οποίες φαίνεται να είναι οι ευνοημένες από την κορονοκρίση.
Επί λέξη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μας είπε ότι δεν εμπιστεύεται το κράτος να μοιράσει έστω και μικρές χορηγίες και δάνεια στις μικρές επιχειρήσεις αλλά εμπιστεύεται τυφλά τις τράπεζες.
Με όλο το σεβασμό, δεν θα συμφωνήσουμε μαζί του. Όσο αναξιόπιστο αποδείχθηκε το κράτος τόσο ανάλγητες αποδείχθηκαν οι τράπεζες. Από τη «σκύλλα στη χάρυβδη».
Σε όλους του οικονομικούς σχεδιασμούς απουσιάζει ο παράγοντας εξοικονόμηση κρατικών δαπανών και αποφυγή δημοσιονομικής σπατάλης. Υπολογίζεται ότι μια πολιτική συγκράτηση των αχρείαστων δαπανών θα μπορούσε να προσφέρει μέχρι και 500 εκ. ευρώ μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αυτό που ζητούμε είναι να σταματήσουν οι σπατάλες του δημοσίου. Στη σύσκεψη των αρχηγών ζητήθηκε και δώσαμε παραδείγματα:
1) κατά την εν λόγω περίοδο κανένας αξιωματούχος ή δημόσιος λειτουργός φιλοξενεί, παρευρίσκεται ή οδοιπορεί για χάριν του δημοσίου σε τέτοιο βαθμό ώστε να δικαιολογείται η καταβολή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ μηνιαίων επιδομάτων.
Εξαίρεση μπορούν ασφαλέστατα να αποτελούν οι λειτουργοί της υγείας και άλλων υπηρεσιών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού.
2) Εν καιρώ οικονομικής κρίσης να αγοράζει το κράτος ακίνητο στην εντός των τειχών Λευκωσία από την θυγατρικοί εταιρεία της Τράπεζας Κύπρου, Gordian έναντι 1.5 εκ και να το παραχωρεί για χρήση σε επώνυμο ίδρυμα άνευ καταβολής ενοικίου.
3)να συνεχίζει το κράτος αδιάφορα να καλεί τη βουλή να αποδεσμεύσει κονδύλια για προσλήψεις (πχ τεσσάρων νέων γενικών διευθυντών υπουργείων ) ,προαγωγές και άλλες αχρείαστες δαπάνες.
Δεν θέλουμε να μπούμε σε μνημόνιο αλλά με τέτοιες συμπεριφορές όπως πιο πάνω φαίνεται ότι ισχύει η παλιά λαϊκή ρήση «μας τρώει η ράσιη μας».
Η Κυβέρνηση ενώ υπόσχεται ότι θα ξαναγράψει τον προϋπολογισμό φαίνεται ότι αναβάλει αυτή την απαραίτητη εργασία προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια στα κόμματα για διεκδίκηση.
Επιλέγει την τακτική «το πιστόλι στον κρόταφό» για να δικαιολογήσει τον μονόδρομο των κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες που η ίδια επέλεξε.
