Στις 6 Αυγούστου 1945, στις 8:15 το πρωί, σημειώθηκε η πρώτη έκρηξη πυρηνικού όπλου στην ιστορία της ανθρωπότητας και στις 9 Αυγούστου ακολούθησε η δεύτερη.
Περισσότερα από 200 χιλιάδες υπήρξαν τα άμεςα θύματα σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, ενώ πολλές χιλιάδες θύματα ακόμη μετρούν στις συνέπειες των εκρήξεων των δύο πυρηνικών βομβών απο τότε μέχρι σήμερα.
Ακόμη και σήμερα, οι ΗΠΑ υπερασπίζονται την αναγκαιότητα της χρήσης των βομβών αυτών εναντίον της Ιαπωνίας, το 1945 υποστηρίζοντας ότι έτσι εκείνη υποχρεώθηκε σε συνθηκολόγηση. Η πραγματικότητα όμως είναι, πως οι δύο πόλεις και τα χιλιάδες θύματα αποτέλεσαν ένα πεδίο δοκιμής και προειδοποίησης, ιδίως προς τη Σοβιετική Ένωση, που θα σήμαινε και την έναρξη της κούρσας των πυρηνικών εξοπλισμών που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η αποπυρηνικοποίηση της υφηλίου είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ και σε αυτό μείζονα ρόλο οφείλουν να έχουμε οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη. Επιπλέον, Οι χώρες που χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, πρέπει να ακολουθούν αυστηρούς και επαρκείς όρους, που θα καθιστούν ανέφικτες τις στρατιωτικές εφαρμογές, αλλά και πλήρως ασφαλείς τις συμβατικές ενεργοπαραγωγικές τους δραστηριότητες.
Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας από χώρες όπως το την Β. Κορέα, το Ιράν, το Ισραήλ και την Τουρκία είτε για ειρηνικούς, είτε για στρατηγικούς και πολεμικούς σκοπούς, είναι καταδικαστέες. Ο κόσμος ανησυχεί για τον πυρηνικό κίνδυνο από την Β. Κορέα και πολύς λόγος γίνεται για τα πυρηνικά του Ιράν. Την ίδια ώρα, εμάς μας ανησυχεί ιδιαίτερα η προσπάθεια της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία, με την κατασκευή πυρηνικού σταθμού ηλεκτρικής ενέργειας στο Άκουγιου, σε μηδενική απόσταση από τα παράλια μας.
Με την ευκαιρία αυτή ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών εγείρουμε ξανά το θέμα της αποθήκευσης των πυρηνικών όπλων στις Βρετανικές Βάσεις Ακρωτηρίου και ζητούμε πλήρη διερεύνηση με όρους διαφάνειας, αυτής της υπόθεσης.
