Μας δημιουργείται ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση όταν ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει σήμερα, στο Τρίτο του ΡΙΚ, ότι πρέπει να υπάρξει σεβασμός στο περιβάλλον προκειμένου να δικαιολογήσει την επιβολή της λεγόμενης «πράσινης φορολογίας», την ίδια ώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία σύρεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για κατά συρροή παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Σε μια χώρα όπου οι βιότοποι είναι προς κατανάλωση, όπου οι μπουλντόζες αλωνίζουν στις περιοχές Natura και όπου οποίος προλάβει κτίζει π.χ. ναούς, εστιατόρια κλπ, δεν μπορεί κανένας υπουργός να ζητά να φορολογήσει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις στο όνομα του περιβάλλοντος.
Ως Οικολόγοι, από δεκαετίες προειδοποιούσαμε. Οι εκάστοτε κυβερνώντες κώφευαν. Τώρα σπεύδουν με σπασμωδικές κινήσεις να φορτώσουν τα λάθη και τις παραλήψεις τους στους απλούς πολίτες.
Η τιμολόγηση της ρύπανσης πρέπει να γίνεται με φιλολαϊκό κοινωνικό πρόσημο κι όχι για να συμπληρώνει τα κενά στα κρατικά ταμεία. Και κυρίως πρέπει να χρηματοδοτεί τους πολίτες και τις επιχειρήσεις (ιδιαίτερα τις μικρές) για εφαρμογή προγραμμάτων προστασίας του περιβάλλοντος και πράσινης μετάβασης.
Μέχρι τον επόμενο χρόνο η κυβέρνηση έχει το χρόνο, μέσα από τη διαβούλευση, να καταθέσει ένα συμπεριληπτικό και συνεκτικό σχέδιο που να εξασφαλίζει την πράσινη μετάβαση με κοινωνικό πρόσημο.
