Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα, βρίσκει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη αμήχανο, να αρκείται σε αναφορές περί μη συμπερίληψης του Κυπριακού στην ατζέντα των συζητήσεων. Προφανώς ο ίδιος επιλέγει τη γνωστή τακτική του στρουθοκαμηλισμού, θεωρώντας πως αν αρνηθεί την πραγματικότητα αυτή θα πάψει να υπάρχει. Στην ουσία όμως του ζητήματος, το επίδικο δεν είναι μόνο το αν θα τεθεί το Κυπριακό στην ατζέντα των συζητήσεων, αλλά το τι πρόσημο θα έχουν οι συζητήσεις αυτές.

Δυστυχώς για ακόμα μία φορά διαφαίνεται ο κίνδυνος ο νεοσουλτάνος Ερντογάν να διεκδικήσει τη συναίνεση της Ελλάδας στον παράλογο μεγαλοϊδεατισμό του -δε δίστασε άλλωστε παραμονές της επίσκεψης του να αμφισβητήσει ανοιχτά τη συνθήκη της Λωζάνης- και τις απαιτήσεις που εκπορεύονται από αυτόν ως προς την εξωτερική πτυχή του Κυπριακού. Οι απαιτήσεις αυτές, είναι που συνδυάζονται με τις τραγικές υποχωρήσεις Αναστασιάδη στο Κραν Μοντάνα, ως προς την εσωτερική πτυχή και μας οδηγούν με βεβαιότητα σε μία πρόταση λύσης που προφανώς δεν θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον κυπριακό λαό.

Είναι γνωστό ότι πριν την πενταμερή της Γενεύης, η ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει κατάλληλη προετοιμασία και συζήτηση των καυτών θεμάτων της αποχώρησης των στρατευμάτων και της κατάργησης των εγγυήσεων πριν τη διάσκεψη. Τότε ο κ. Αναστασιάδης, χωρίς συνεννόηση με την Ελλάδα, μέσα στις δυο ώρες ενός δείπνου αποδέχτηκε την πενταμερή της Γενεύης, χωρίς καμία προετοιμασία και χωρίς να ικανοποιηθούν τα προαπαιτούμενα που έθετε ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός εξωτερικών.

Η Τουρκία συστηματικά αποφεύγει την όποια συζήτηση με την Ελλάδα, γιατί επιλέγει -για ευνόητους λόγους- να προωθεί τη πενταμερή διάσκεψη. Η θέση του κ. Αναστασιάδη για επανάληψη της διαδικασίας έρχεται σε αντίθεση με τη θέση της Ελλάδας.

Είναι αυτή η πραγματικότητα που επιτάσσει την αλλαγή πορείας και τη νέα στρατηγική για την επίλυση του Κυπριακού. Η πολυπόθητη, για τον κ. Αναστασιάδη, συνέχιση των συνομιλιών από το σημείο που διεκόπησαν στο Κραν Μοντάνα, είναι αυτή που με βεβαιότητα μας υποτάσσει στις ορέξεις της κατοχικής Τουρκίας.