Συνεχίσαμε σήμερα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών, τη συζήτηση για τα Pandora Papers. Ο διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας ανέγνωσε την απάντηση του Προέδρου. Η εντύπωση που έχω από τη συζήτηση που έγινε, είναι ότι έχουμε διαφορετική αντίληψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για το τί σημαίνει σύγκρουση συμφέροντος. Για εμένα σύγκρουση συμφέροντος σημαίνει ότι, καμία πολιτική του κράτους ή από καμία πολιτική του κράτους, δεν έχει όφελος είτε το πολιτικό πρόσωπο που βρίσκεται στο αξίωμα ή μέλη της οικογένειας του.

Ο Πρόεδρος, επίσης, στην απάντηση του, αφήνει υπόνοιες για τους 578 Ευρωβουλευτές οι οποίοι ψήφισαν υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτο σε μια ευρωπαϊκή χώρα, συνεχώς να επικαλούμαστε αόρατους εχθρούς για να δικαιολογήσουμε πράξεις και τις πολιτικές μας. Η Κύπρος εκτίθεται, όταν πολιτικά πρόσωπα συμμετέχουν σε πράξεις οι οποίες εμπλέκουν την Κύπρο σε υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος ή σε υποθέσεις όπου διευκολύνονται Ρώσοι ολιγάρχες ή άλλοι πλούσιοι ή δικτάτορες ή συγγενείς δικτατόρων να αποκτούν διαβατήρια στην Κύπρο.

Επίσης έγινε μια αναφορά σε υποθέσεις από το 1982 μέχρι σήμερα. Θεωρώ ότι είναι η μεγάλη αδυναμία του Προέδρου πραγματικά να αποδείξει ότι πράγματι στις ημέρες του τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Έχουν περάσει πάρα πολλές νομοθεσίες και αυτό είναι γεγονός, αλλά αυτές οι νομοθεσίες έχουν περάσει γιατί είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θεωρώ ότι αν ο Πρόεδρος (μπαίνουμε σχεδόν στο 10ο έτος της προεδρίας του), δεν έχει αναλογιστεί το τί η προεδρία του έχει επιφέρει στην Κύπρο στα θέματα που έχουν σχέση με την εικόνα της Κύπρου, για τα θέματα διαφθοράς, είναι λυπηρό. Δεν θα ωφελήσει την υστεροφημία του και θεωρώ ότι υπάρχουν επίσης κρατικοί αξιωματούχοι που με τις δηλώσεις τους και τις θέσεις τους, δεν εκπληρούν το καθήκον τους να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον των πολιτών της Κύπρου, με ό,τι αυτό σημαίνει.