Σήμερα συμπληρώνονται 75 χρόνια από την απελευθέρωση από το «εργοστάσιο θανάτου» του Άουσβιτς από τις σοβιετικές δυνάμεις στις 27 Ιανουαρίου 1945. Το στρατόπεδο εξόντωσης, όπου δολοφονήθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι – κυρίως Εβραίοι, Σίντι και Ρομά – στέκει σήμερα ως ένα μνημείο, όχι μόνο για το τί είναι ικανός ο άνθρωπος να κάνει στον συνάνθρωπό του, αλλά και που οδηγεί ο φασισμός, ο εθνικισμός, η ακροδεξιά και το μίσος.
Σε ένα κόσμο γεμάτο με νέες κοινωνικές και απειλητικές προκλήσεις δεν αρκεί μόνο η μνήμη ή η καταδίκη για να αντιμετωπιστεί η άνοδος του νεοφασισμού. Απαιτείται δράση και αντιπρόταση, αντιμετώπιση των αναγκών των ανθρώπων και της κοινωνίας και απαντήσεις στις μεγάλες και δικαιολογημένες ανησυχίες των πολιτών.
Αυτό που σήμερα οφείλουμε να πράξουμε για να μην ξαναζήσουμε τη φρίκη τέτοιων ιδεολογιών είναι να εργαστούμε για την υπεράσπιση της αξίας της δημοκρατίας, αλλά κυρίως για την καταπολέμηση των οικονομικών αιτίων που θέτουν τμήματα του λαού στο περιθώριο.
Πρέπει ο λαός μας – και ιδιαίτερα οι νέοι – να θυμούνται το κακό που έχει προκαλέσει ο φασισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρέπει με την καθημερινή μας δράση να βεβαιωθούμε ότι δεν θα ξαναζήσουμε τον εφιάλτη της επικράτησης των ιδεών του φασισμού και του ολοκληρωτισμού.
Η φρίκη που έζησαν οι εθνικές μειονότητες από τον φασισμό και τον ναζισμό αναβιώνει σήμερα μέσα από απάνθρωπες πολιτικές αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών.
Η συντριβή του φασισμού δεν αποτελεί μόνο ένα ιστορικό γεγονός, με μεγάλη αξία. Είναι κυρίως σημερινό καθήκον και υποχρέωση όσων τιμούν τις θυσίες των λαών που έχυσαν αίμα για να αντιμετωπίσουν τον φασισμό.
