Η εγκύκλιος του Γενικού Διευθυντή της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Νικόλα Χατζηγιάννη, που προβλέπει τη μείωση του δικτύου καταστημάτων κατά 90, δικαίως έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων του οργανισμού.

Ο Συνεργατισμός, με τον ιστορικό ρόλο που έχει επιτελέσει στην αναπτυξιακή διαδικασία, ιδίως σε μικρής και μεσαίας κλίμακας χρηματοδοτικά προγράμματα, αποτελεί ένα ορόσημο για την τραπεζική πίστη στην Κύπρο. Κανένα σχέδιο αναδιάρθρωσης δε μπορεί να υποβαθμίζει τον οργανισμό, να τον εξαφανίζει από περιοχές και να δημιουργεί διαρκή ανασφάλεια στους εργαζόμενους, που αγωνιούν για τις θέσεις εργασίας τους.

Και οι τρεις αυτές παράμετροι, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, πριν προωθηθεί οποιαδήποτε αλλαγή, αν πράγματι στόχος είναι ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του Συνεργατισμού και όχι η αποδυνάμωσή του, υπέρ των ιδιωτικών ιδρυμάτων.

Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη, ότι ο Συνεργατισμός έχει τύχει κρατικής ενίσχυσης, έχοντας ουσιαστικά κρατικοποιηθεί. Πρόκειται δηλαδή για ένα τραπεζικό ίδρυμα που ανήκει στο δημόσιο και δε μπορεί να συμπεριφέρεται αγνοώντας αυτή την πραγματικότητα.

Που πάει το “ανθρώπινο πρόσωπο” του Συνεργατισμού;