Σήμερα, 26 Απριλίου συμπληρώνονται 36 χρόνια από το καταστροφικό πυρηνικό ατύχημα στον αντιδραστήρα 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στην σημερινή εμπόλεμη Ουκρανία. Το ραδιενεργό νέφος είχε κάνει δύο φορές τον γύρο του πλανήτη και τον μόλυνε για εκατοντάδες χρόνια. Ρύπανε την ατμόσφαιρα με ραδιενέργεια σχεδόν 200 φορές περισσότερη από αυτήν που απελευθερώθηκε από τις ατομικές βόμβες στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα. Ακόμη και σήμερα η Ευρώπη ανησυχεί για διασπορά ραδιενεργούς στακτής από την περιοχή του ατυχήματος.
Το 1986 ήταν το Τσέρνομπιλ, το 2011 η Φουκουσίμα, αύριο μπορεί το ατύχημα να συμβεί δίπλα μας. Ο τουρκικός πυρηνικός σταθμός, στο Άκκιουγιου, μόλις 90 χλμ. από τις ακτές της Κερύνειας, είναι ήδη υπό κατασκευή. Την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού «Ακουγιου» στην επαρχία της Μερσίνας έχει αναλάβει η ρωσική κρατική εταιρεία Rosatom, ενώ η απόφαση για την κατασκευή του ελήφθη μετά τη συμφωνία που υπέγραψαν Ρωσία και Τουρκία το 2010. Διαχειρίστρια εταιρεία είναι η Akkuyu Nukleer JSC και το 99% και πλέον του μετοχικού κεφαλαίου ανήκει στην ρωσική Rosatom. Ο σταθμός θα έχει 4 πυρηνικούς αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 4.800 Μεγαβάτ, οι οποίοι θα μπορούν ετησίως να παράγουν περίπου 35 δισεκατομμύρια Κιλοβάτ / ανά ώρα. Ο πρώτος αντιδραστήρας προγραμματίζεται να τεθεί σε λειτουργία του 2023, όταν θα εορτάζονται τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Σε δηλώσεις της η κ. Μελίνα Μενελάου συντονίστρια της Επιτροπής ενάντια στα πυρηνικά του Κινήματος αναφέρει πως: “Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών θεωρούμε ότι είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε εδώ στην Κύπρο με ελαφρότητα, γιατί συνιστά απειλή για το περιβάλλον, την υγεία και την ασφάλεια για όλους τους κατοίκους του νησιού μας.
Εδώ και χρόνια τασσόμαστε εναντίον σε αυτό το έργο που μπορεί να επιφέρει σοβαρότατες επιπτώσεις σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και ασφάλειας, επηρεάζοντας ολόκληρο το χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Ήδη βρισκόμαστε σε συντονισμό με οργανώσεις και συλλογικούς φορείς από την Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία, σε ένα κοινό αγώνα για μια ελεύθερη από πυρηνικά Ανατολική Μεσόγειο. Φέτος, μετά από δύο χρόνια αδράνειας λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας, συντονιζόμαστε ξανά και οργανώνουμε ως Κυπριακή Αντιπυρηνική Πλατφόρμα την καθιερωμένη κοινή μας δράση.
Αύριο, Τετάρτη, 27 Απριλίου 2022, θα βρεθούμε μαζί με άλλα οργανωμένα σύνολα μπροστά από το Σπίτι της Συνεργασίας, στις 6 μ.μ., για να σχηματίσουμε ανθρώπινη αλυσίδα κατά μήκος της νεκρής ζώνης για να στείλουμε σε όλους τους ανθρώπους που ζουν στην Κύπρο το κοινό μας μήνυμα.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή στη χώρα και τη φωτιά που ξέσπασε στον πυρηνικό σταθμό Ζαπορίζια υπογραμμίζουν την πυρηνική απειλή που αντιμετωπίζουμε όλοι. Ξαφνικά όλοι έδειξαν να ανησυχούν από το ενδεχόμενο ενός νέου ατυχήματος και διαρροής ραδιενέργειας από το Τσερνόμπιλ ή τη Ζαπορίζια.
Παράλληλα εκφράζονται φόβοι για χρήση πυρηνικών όπλων στο πόλεμο. Είναι αδιανόητο πως όλα αυτά δεν υπολογίζονται όταν κάποιοι εισηγούνται την επιστροφή στην πυρηνική ενέργεια ως τάχα «καθαρής περιβαλλοντικά πυγής ενέργειας».
Τα πυρηνικά -είτε στην στρατιωτική τους χρήση, είτε ως πηγή ενέργειας- παραμένουν επικίνδυνα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Τώρα, όσο ποτέ άλλοτε, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να ενταθούν οι διπλωματικές πιέσεις για ακύρωση των σχεδίων της Τουρκίας για λειτουργία πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκουγιού, απέναντι από την Κερύνεια. Είναι προκλητικό την ώρα που οι Ευρωπαίοι πολίτες υπόκεινται τις συνέπειες των κυρώσεων κατά της Ρωσίας του Πούτιν στον ενεργειακό τομέα να επιτρέπεται στην Τουρκία να υλοποιεί την μεγαλύτερη ενεργειακή κρατική ρωσική επένδυση σε χώρα του ΝΑΤΟ και υποψία για ένταξη στην ΕΕ. Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ζητήσουν από την Τουρκία να σταματήσει την πυρηνική της συνεργασία με την Ρωσία του Πούτιν.
Η Κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να εγείρει το θέμα του Τούρκο-ρωσικού πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκουγιού ενώπιον της διεθνούς κοινότητας με αποφασιστικότητα και διεκδικητικότητα”.
