Εκεί που νομίζαμε πως κατεδαφιζόμεθα, πώς προέκυψε η συζήτηση για την εμπορική μας αξία; 
 
Mήπως μας βγάλανε στην πούληση; Πάλι; Ανάμεσα στις ειδήσεις για τις συνεχιζόμενες (άσχημο πράμα η συνήθεια) απειλές της Τουρκίας που δεν χάνει ευκαιρία να μας εξηγήσει πώς ακριβώς θα μας εγγυηθεί… Τις ειδήσεις για τα δρομολόγια των ερευνητικών της σκαφών – οχημάτων μιας άλλης εισβολής… Την ηχώ των παραινέσεων του Ακιντζί πως είναι αρετή να ζητάς συγγνώμη… Την κρίση στην Παιδεία, που μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει… Εκεί είναι που βγήκε η είδηση που έμοιαζε… πωλητήριο! Αν πουλούσαμε, λέει, ολόκληρη την ελεύθερη Κύπρο θα εισπράτταμε σήμερα 180 τόσα δις ευρώ. Είναι πολλά τα λεφτά! Ας είναι, καλύτερα να γίνει οργανωμένα! Αντί να ξεπουλάς κομμάτι-κομμάτι, είναι περισσότερο συμφέρον να πάει πακέτο. Προκύπτουν ερωτήματα που φαίνεται πως δεν τα σκέφτηκε ούτε ο Γενικός Ελεγκτής! Αν τελικά γίνει η πώληση, πάνω ή κάτω από το τραπέζι, ποιος θα πληρώσει και ποιος θα εισπράξει τον φόρο μεταβίβασης και τον φόρο εισοδήματος;

 
Αρχικά ξεκαθαρίσαμε πως πρόκειται για γη και ακίνητα στις ελεύθερες περιοχές. Γιατί αν πηγαίναμε (μόνο με τον δορυφόρο επιτρέπεται) και στα κατεχόμενα, τότε τα πράγματα θα ήταν περισσότερο μπερδεμένα. Ούτε που ξέρουμε τι πλήρωσαν οι διαδοχικοί «χρήστες» για να βελτιώσουν τις περιουσίες των προσφύγων. Και το άλλο; Tρεις λειτουργοί του Κτηματολογίου απολύθηκαν γιατί, λέει, διευκόλυναν την παράνομη πώληση περιουσιών στα κατεχόμενα – είναι κι αυτό μια συμβολή στη «λύση»! Βέβαια «χρήστες» έχουμε και στις ελεύθερες περιοχές κι αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να μας προβληματίσει… 
 Απορίες έχουμε κι άλλες, πολλές. Το περίφημο φιλέτο του Κατάρ που είχε εκτιμηθεί 90 εκατομμύρια να πέσει στα 5; Πήγαμε να ξεγελάσουμε τον ξένο άνθρωπο που ήρθε στην Κύπρο με τις καλύτερες προθέσεις και τις πιο εντυπωσιακές μακέτες; Άραγε ήταν φούσκα κι έσκασε κι αυτή; Μήπως πάλι είναι για να το κάνουν πιο προσιτό στον λαό; Γιατί, εδώ που τα λέμε, ακόμα και μια κάτοχος «βιβλιαρίου απόρου κορασίδος» –να που θυμηθήκαμε και τον μακαρίτη τον Μποστ που σατίριζε την αλήστου μνήμης Φρειδερίκη– μπορεί να το αγοράσει! Ακόμα ευκολότερα ένας μικρομεσαίος «ντιβέλοπερ». Οι αρμόδιοι είπαν πως πρόκειται για λάθος, όμως θυμόμαστε πως υπήρχαν πολλαπλές εκτιμήσεις από διάφορους εκτιμητές με τις εκτιμήσεις τους σε όλες τις περιπτώσεις να ανέρχονται πολύ πάνω των 50 εκατομμυρίων. Αν, πάλι, οι μειώσεις οφείλονται στην κρίση που μεσολάβησε, τότε σημαίνει πως πολύ απέχουμε από την ουσιαστική ανάκαμψη της οικονομίας. Κι ας υπήρξε τόση προστιθέμενη αξία σε βάρος των πολιτών, του περιβάλλοντος και των δημόσιων πόρων…
 Τα τελευταία χρόνια με διάφορα Σχέδια Περιοχής, ή και εντελώς ανεξέλεγκτα, δόθηκαν πολλαπλά κίνητρα σε επενδυτές που τα αξιοποίησαν αθροιστικά, πολλαπλασιάζοντας ξαφνικά πολεοδομικά «δικαιώματα» και οικονομικά οφέλη. Τα λογάριασαν κι αυτά; Όταν ένα ακίνητο των δύο ορόφων μπορεί αύριο να φτάσει «ξαφνικά» στους 10 ή τους 20 ή και τους 30 ορόφους, ποια είναι σήμερα η αξία του; Πώς εκτιμάται η αξία ενός προς εκποίηση ακινήτου που χάνεται με εξευτελιστική τιμή, πριν πουληθεί αργότερα σε κανονική; Λογαριάσανε τους πύργους που μας κοροϊδεύουν ότι έγιναν και με μελέτες που δεν εμποδίζουν τις ανέσεις, τον φωτισμό, τον αερισμό, τον ηλιασμό κ.λπ.; Αυτών αυξάνεται η τιμή, με τη γειτονιά τι γίνεται; Ρε παιδιά, τη θάλασσα δεν τη βλέπουμε πια στις «παραθαλάσσιες» πόλεις μας! Λογάριασαν, άραγε, οι εκτιμητές τη δυναμική και τις προοπτικές μας για ακόμα περισσότερες χαλαρώσεις, περισσότερες παρεκκλίσεις, περισσότερες παρανομίες; Μέτρησαν την ακτογραμμή που την τρώει από τη μια η διάβρωση από τη θάλασσα κι απ’ την άλλη η δράση των επιτήδειων στη στεριά – μόνο ανάχωμα οι πολίτες που ακόμα αντέχουν, αν προλάβουν… Λογάριασαν τις θαλασσινές σπηλιές, τα φαράγγια-λατομεία που καταστρέφονται (χάνοντας μη υπολογιζόμενη αξία δημόσιων πόρων) για να κτιστούν πύργοι και μαρίνες (που πλουτίζουν τους ολίγους); Και για τον Ακάμα, με το κυοφορούμενο σχέδιο διαχείρισης, ποιες παράμετροι λήφθηκαν υπόψη; Θα τον κάψουνε τελικά, με φωτιά ή με μπετόν; Πόσο πέφτει η αξία σε περιοχές όπου ευωδιάζουν οι ανεξέλεγκτοι σκουπιδόποτοι, όπου θορυβούν τα ανεξέλεγκτα κέντρα «ψυχαγωγίας», όπου τα δέντρα εξαφανίζονται «δι΄ ασήμαντον αφορμήν», όπου βρομίζει η ατμόσφαιρα από τα καυσαέρια των οχημάτων πριν αυτά καταλάβουν φασιστικά τα πεζοδρόμια; Κι οι «κυρίαρχες» βάσεις, μετράνε στην ελεύθερη Κύπρο;
 Να ευχηθούμε καλά ξεμπερδέματα στην Ελεγκτική Υπηρεσία και το Κτηματολόγιο όταν θα διορθώνει τα «λάθη» του. Η μαθηματική εξίσωση έχει πολλές παραμέτρους, άγνωστες μα και γνωστές. Μένει όμως και μια (ακόμα) απορία: Εκεί που νομίζαμε πως κατεδαφιζόμεθα, πώς προέκυψε η αναζήτηση της εμπορικής μας αξίας; Θέλουμε να φανούμε φτηνοί για να έρθουν κι άλλοι να μας αγοράσουν; Και τους ανθρώπους, θα μας πουλήσουνε κι εμάς;