Όσα τις τελευταίες μέρες έρχονται στο φως της δημοσιότητας, μετά τον τραγικό περιστατικό με το θάνατο του 14 χρόνου, δείχνουν τα σημαντικά κενά που υπάρχουν στην λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών.
Με πραγματική θλίψη διαπιστώνουμε πως οι κοινωνικές υπηρεσίες και το κράτος, παρουσιάζουν εξαιρετικά μεγάλες αδυναμίες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αυτό μαρτυρεί όχι μόνο το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό αλλά δυστυχώς πολλά άλλα περιστατικά.
Θεωρούμε πως αυτά τα εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα που συνδέονται με τα δικαιώματα των ανηλίκων, πρέπει να βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας, κάθε κράτους που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως ευρωπαϊκό. Δυστυχώς όμως, πολλά μένουν να γίνουν προτού η διαχείριση τέτοιων περιστατικών πλησιάσει έστω στο πρότυπο των σύγχρονων κρατών.
Η Διενέργεια έρευνας κατά παντός υπευθύνου από ανεξάρτητη αρχή που θα εισηγηθεί η Υπουργός Εργασίας κα. Ζέτα Αιμιλιανίδου στο Υπουργικό Συμβούλιο δείχνει πως για άλλη μια φορά συμβαίνει το κακό και μετά τρέχουμε να βρούμε ποιος φταίει και γιατί έγινε.
Είναι ντροπή αυτές οι υπηρεσίες να ονομάζονται «κοινωνικές»! Είναι ντροπή ορισμένοι γραφειοκράτες να αμαυρώνουν την εικόνα των υπόλοιπων συναδέλφων τους και του δημοσίου. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι φέρουν προσωπική ευθύνη για τη ζωή των ανθρώπων που απευθύνονται κοντά τους.
Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών οφείλουμε να επισημάνουμε πως ο αριθμός των περιπτώσεων – παιδιών , που δεν τυγχάνουν της δέουσας ανταπόκρισης από τις κρατικές υπηρεσίες, δε μπορεί παρά να υποδηλώνει την αδιαφορία του κράτους, μέχρι και σήμερα. Είναι ντροπή να χρειάζεται παρέμβαση βουλευτών και δημοσιοποίηση περιπτώσεων, προκειμένου να αντιμετωπίζονται τέτοια ζητήματα.
