Συνεχίστηκε σήμερα στην Επιτροπή Οικονομικών το μείζον θέμα, που απασχολεί την Επιτροπή εδώ και τρείς μήνες, αναφορικά με την δυνατότητα των εταιρειών διαχείρισης δανείων για πρόσβαση στα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη, των εγγυητών των παρόχων εξασφάλισης και των συνδεδεμένων προσώπων. Λυπούμαι να παρατηρήσω, πως για ακόμη μια φορά το Υπουργείο Οικονομικών εθελοτυφλεί και κινδυνολογεί. Έχουμε ακούσει σήμερα κάτι τραγικό, ότι η Νομική Υπηρεσία έχει εντοπίσει θέματα αντισυνταγματικότητας στην τροπολογία που κατέθεσα, εννοώντας ότι η νομοθετική εξουσία επεμβαίνει στον ρόλο της εκτελεστικής εξουσίας, κάτι το οποίο αμφισβητούμε.

Αν είναι δυνατόν το κοινοβουλευτικό έργο να μη μπορεί να επέμβει σε πιθανή κατάχρηση εργαλείων που θα δοθούν στις εταιρείες διαχείρισης για να προστατεύσει τους πολίτες αυτού του τόπου.

Έχουμε ακούσει επίσης ότι σπάζουμε την αρχή της ισότητας. Να θυμίσω ότι το 2014, έσπασε η αρχή της ισότητας όταν ο οποιοσδήποτε δανειολήπτης που είχε μια ιδιωτική σύμβαση, απλά του ανακοινώθηκε ότι με απόφαση του Κοινοβουλίου η θεραπεία, που ήταν ο δημόσιος πλειστηριασμός, από εκείνη τη μέρα – με αναδρομική ισχύ – ονομάστηκε ιδιωτικός πλειστηριασμός και τα έξι με οκτώ χρόνια, έγιναν έξι με εννιά μήνες. Απορώ που ήταν η Νομική Υπηρεσία το 2014 όταν έγινε αυτή η αλλαγή στη νομοθεσία για να εντοπίσει ότι υπήρχαν θέματα αντισυνταγματικότητας.

Φαίνεται ότι το θέμα της τροπολογίας θα προχωρήσει, εν μέσω αυτής της κινδυνολογίας, εν μέσω αυτών των απειλών που έχουμε από πλευράς Υπουργείου Οικονομικών, γιατί είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος έχει σκοπό να τελειώσει με το θέμα των ΜΕΔ τα επόμενα 1-2 χρόνια.
Αν είναι να τελειώσουμε αφήνοντας πίσω συντρίμμια ή μια κοινωνία κατεστραμμένη που έχει οδηγηθεί στη φτωχοποίηση, όσον αφορά τουλάχιστον τον εαυτό μου, όσον αφορά το Κίνημα Οικολόγων, ελπίζω όσο αφορά και τα υπόλοιπα κόμματα στο Κοινοβούλιο ότι θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα επιτρέψουμε αυτή τη συνεχιζόμενη φτωχοποίηση.