Σχετικά με το σημερινό δημοσίευμα στην εφημερίδα Φιλελεύθερος σελίδα 6 στο οποίο αναφέρεται ότι τάχα επήλθε συμφωνία που να οδηγεί στην πλήρωση της 56η έδρας, είμαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω ότι σε ότι αφορά εμένα και το Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία.
Εάν κάποια κόμματα οι πολιτικοί έχουν στο παρασκήνιο συμφωνήσει ότι θα γίνει αποδεκτός ο διακαής πόθος του Προέδρου του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου (και ο κρυφός πόθος ίσως κι άλλων αρχηγών) να τεθεί ακόμα ένα εμπόδιο στην ελεύθερη βούληση των Βουλευτών, εμάς αυτό δεν μας επηρεάζει ούτε μας δεσμεύει.
Φαίνεται ότι προκειμένου να αρθούν οι αντιδράσεις του ΔΗΣΥ στην τροποποίηση του Συντάγματος που θα επιτρέπει την πλήρωση της 56η έδρας με αναδρομική ισχύ, έχουν αποφασίσει κάποιοι δια νόμου να καθορίζεται ότι οι βουλευτικές έδρες ανήκουν στα κόμματα και μόνο στα κόμματα.
Ως αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας ενισχύεται η έννοια της “κομματικής δημοκρατίας” και οι βουλευτές γίνονται υποχείρια του κόμματος και όχι υπηρέτες των πολιτών που τους ψήφισαν.
Είναι εντελώς οξύμωρο να υποστηρίζει κάποιος την οριζόντια ψηφοφορία και ταυτόχρονα να προωθεί τη νομοθετική κατοχύρωση της αρχής ότι “η έδρα ανήκει στο κόμμα και όχι στο βουλευτή” ;
Eίναι επίσης σχήμα οξύμωρο και παρανοϊκό να υπάρχει σταυρός προτίμησης, άρα οι ψηφοφόροι να επιλέγουν το βουλευτή αλλά να μπορεί το κόμμα με μία απόφαση διαγραφής του Βουλευτή να τον οδηγεί σε παραίτηση από τη βουλευτική έδρα.
Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει ίσως σε κανένα δημοκρατικό πολίτευμα.
Κάνω έκκληση προς τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων να κάνουν δεύτερες σκέψεις.
Αυτό που φαίνεται να έχει συμφωνηθεί στο παρασκηνιακό “πάρε – δώσε, είναι εντελώς αντιδημοκρατικό και οδηγεί στην περαιτέρω απαξίωση τους πολιτικούς στα μάτια των πολιτών.
Υπενθυμίζεται ότι δεν έχω κανένα προσωπικό όφελος από όλη αυτή την ιστορία, ούτε με αφορά προσωπικά.
Θεωρώ όμως ότι θα είναι ήττα της πραγματικής δημοκρατίας αν περάσει αυτή η συμφωνία και ενισχυθεί περαιτέρω αυτό που ονομάστηκε “κομματική δημοκρατία”.
