Η προσπάθεια της κας. Λουτ να καταλήξει σε ένα πλαίσιο για τους όρους αναφοράς επί των οποίων όρων θα επαναρχίσει η διαδικασία συνομιλίων για λύση του κυπριακού φαίνεται ότι έληξε άδοξα. Προφανώς προγραμματίζεται και νέα συνάντηση μεταξύ Γκουντέρες, Αναστασιάδη και Ακιντζί αργότερα αυτό το μήνα, αλλά οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι.
Όταν ούτε στους τίτλους δεν μπόρεσαν να βρουν συμφωνία, πως θα βρεθεί στην ουσία. Εκτός βεβαίως εάν προκύψει – και πάλι – υποχώρηση ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του ισχυρού.
Ο διορισμός “διαπραγματευτή” εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων ενισχύει την άποψη ότι πρέπει να συνεχιστούν οι εργασίες των επιτροπών εργασίας και οι συνομιλίες σε επίπεδο διαπραγματευτών, να κλείσουν τα κενά των συγκλίσεων και να συζητηθούν τα ακανθώδη σημεία, ενώ για τη διεθνή πτυχή του κυπριακού να συγκληθεί διεθνής διάσκεψη του ΟΗΕ (και όχι των εγγυητριών -τάχα- δυνάμεων).
Την ίδια ώρα φθάνει σήμερα στη κατεχόμενη Κύπρο ο κ. Τσαβούσογλου για να ενισχύσει πολιτικά την σκληροπυρηνική ηγεσία των Τουρκοκυπρίων και το δίδυμο Τατάρ – Οσερσάι.
Η στάση της Τουρκίας δεν επιτρέπει δυστυχώς να υπάρχουν πολλές ελπίδες για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων και κυρίως για την σύντομη κατάληξη της σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό.
