Για τη διάσκεψη της Γενεύης τον περασμένο Ιανουάριο η ελληνική και κυπριακή πλευρά απέρριψαν την ιδέα των δυο χωριστών και παράλληλων διαπραγματεύσεων, (δυο τραπέζια) δηλαδή με ένα τραπέζι, στο οποίο να συζητούν οι εγγυήτριες δυνάμεις και παράλληλα σε ένα άλλο τραπέζι να συζητούν οι δυο ηγέτες των κοινοτήτων. Αυτή ήταν άλλωστε η πρόταση των Τούρκων με την οποία διαφώνησε έντονα και δημοσιά τόσο ο Πρόεδρος Αναστασίαδης όσο και ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς.
Χτες ακούσαμε τον κ. Άιντε μετά την συνάντηση του με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να μιλάει για δυο τραπέζια και παράλληλες διαπραγματεύσεις.
Αυτή η διαδικασία θα επιτρέψει στην Τουρκία και τον κ. Ακιντζί να επιβάλουν το “πάρε- δώσε”. Όπως είπε χτες σε συνέντευξη του ο κ. Κασουλίδης, αυτό είναι αδιανόητο αφού στο κεφάλαιο της ασφάλειας δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση και δε βρέθηκαν συγκλίσεις.
Κι όμως, οι Τούρκοι αυτό επιδιώκουν φαίνεται, με τη συνεργασία του Άιντε, δηλαδή μια επιφανειακή συζήτηση για την ασφάλεια και μετά περαιτέρω πιέσεις για υποχωρήσεις στους Ελληνοκύπριους για τα θέματα της εσωτερικής διακυβέρνησης.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης καλείται σήμερα να τοποθετηθεί επί της πρότασης του κ. Άιντε (που είναι η τουρκική εισήγηση) για παράλληλες συζητήσεις στην Ελβετία.
Πού πήγαν οι προϋποθέσεις που έθετε ο ίδιος για συμφωνία, ή σύγκλιση, ή έστω ουσιαστική πρόοδο στη βάση συμφωνημένων κριτηρίων, πριν επανέλθει η συζήτηση στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης;
Αν συμφώνησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στις παράλληλες διαπραγματεύσεις (δυο χωριστά τραπέζια) τότε θα είναι υπεύθυνος και θα πρέπει να αναλάβει τη ευθύνη για το περιβάλλον πιέσεων που δημιουργείται προς την ελληνική και κυπριακή πλευρά.
Και βεβαίως, υπεύθυνος θα είναι και για το αποτέλεσμα.
