ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΛΟΥΚΑΣ Νο 5

Επετειακή για την 8Η Μαρτίου

Γιορτή της Γυναίκας ή Μέρα Μνήμης και Αγώνα Κατά των διακρίσεων;

Για χρόνια η 8η Μαρτίου είναι καθιερωμένη ως Παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Η αρχική 8η Μαρτίου, μας  πάει στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες με τη σθεναρή τους αντίσταση, άρχισαν να ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη,  ότι έφτασε πια ο καιρός να αντικρύζεται η γυναίκα ως ισότιμος άνθρωπος στην κοινωνία.

Έκτοτε, έχουν παρέλθει δεκαετίες και αιώνες, με τα δικαιώματα μεν των γυναικών να καθιερώνονται και νομοθετικά, παρά το ότι στην πράξη αυτή η ανισότητα γυναικών και ανδρών, εκαξολουθεί να υφίσταται σε πολλούς τομείς  της οικονομίας και της κοινωνίας. Και ο αγώνας, συνεχίζεται.

Είναι όμως απλά ένας αγώνας μόνο για την ισότητα άνδρα και γυναίκας;

Αυτό αποτελεί μόνο τη μισή αλήθεια. Είναι πραγματικότητα ότι, η γυναίκα σήμερα, παρά τις βελτιώσεις και εκσυγχρονισμό στις νομοθεσίες που έχουν θεσμοθετηθεί, τα πλείστα δικαιώματα των γυναικών όπως και των ανδρών καταπατούνται. Η γυναίκα σήμερα, μετέχει στα κέντρα λήψης αποφάσεων, πολιτεύεται, επαγγελματικά ανελίσσεται σε οργανισμούς και επιχειρήσεις, έχει κατακτήσει μια σημαντική θέση στην κοινωνία και την οικονομία που για χρόνια της αποστερούσαν.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι, επήλθε επί τέλους ισότητα ανδρών και γυναικών;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρα πως όχι. Όταν ακόμα για την ίδια και ίση εργασία αμοίβονται διαφορετικά, όταν σε πολλές χώρες ακόμα αντικρύζεται ως εκείνο το όν που χρησιμεύει για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, σαν ένα αντικείμενο, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ισότητα.

Συνεπώς, Αναγνωρίζουμε τον πολλαπλό και σημαντικότατο ρόλο που έχει να διαδραματίσει μια γυναίκα. Σεβόμαστε την κάθε ιδιαιτερότητα αλλά και ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε πλήρως τα δικαιώματα των γυναικών που θα πρέπει να έχουν σε μια σύγχρονη κοινωνία. Τασσόμαστε ανεπιφύλακτα δίπλα σε κάθε αγώνα των γυναικών για πραγματική ισότητα.

Οι γυναίκες, έχουν κάθε δικαίωμα να περηφανεύονται για τους ιστορικούς αγώνες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν, μέχρι τη δικαίωση τους σε μια πραγματικά δίκαιη κοινωνία.

Εμείς τους λέμε  ένα απλό «Είμαστε μαζί σας. Ο αγώνας σας, είναι και δικός μας αγώνας, μαζί προχωράμε». 

—