Με το σύνταγμα του ’60, ο τότε Τουρκοκύπριος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας Δρ. Φαζίλ Κιουτσούκ, συνήθιζε να λέγει ότι “ο Μακάριος κρατά το τιμόνι αλλά εγώ το φρένο”. Αναφερόταν προφανώς στο δικαίωμα του Veto που είχε ο Πρόεδρος ή και ο Αντιπρόεδρος για σοβαρά ζητήματα, πολύ συγκεκριμένα και σαφώς καταγραμμένα στους όρους του Συντάγματος.
Κι όμως σημειώθηκαν τέτοιες δυσλειτουργίες που συνέβαλαν στην τελική διάλυση του Υπουργικού Συμβουλίου της πρώτης Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το γεγονός ότι κάποιοι συνεχίζουν να μην αντιλαμβάνονται ότι εάν η μειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει κάθε απόφαση, τότε ουσιαστικά δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για πλήρη παράλυση της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, είναι λυπηρό και ανησυχητικό.
Ο κ. Ακιντζί με την επιμονή του στο δικαίωμα της μιας θετικής ψήφου, ουσιαστικά δεν θέλει απλά να κατοχυρώσει την πολιτική ισότητα, αλλά να κερδίσει την αριθμητική ισότητα. Βασικά θέλει να κυβερνά η μειοψηφία.
