Έφτασε η σειρά των προσφύγων της Αμμοχώστου να γίνουν μάρτυρες άλλης μιας προσπάθειας του απερχόμενου Προέδρου Αναστασιάδη να αποστασιοποιηθεί από όσα έλεγε και έπραττε μέχρι και πριν μερικούς μήνες.
Στη χθεσινή Κληρικολαϊκή Συνέλευση τον ακούσαμε με το γνωστό του ηγεμονικό ύφος να εξηγεί πως ποτέ δεν θα μπορούσε να αποδεχτεί κάποια παράλογη απαίτηση είτε από την Τουρκία, είτε από την τουρκοκυπριακή ηγεσία. Θα θυμούνται βέβαια οι Αμμοχωσιανοί ότι πριν από πέντε χρόνια έλεγε ότι το κλειδί για να ξεκινήσουν οι συνομιλίες ήταν η επιστροφή της πόλης. Κι όμως ξεκίνησε συνομιλίες ξεχνώντας την Αμμόχωστο. Μέχρι πρόσφατα -στο Κραν Μοντάνα- είχε την Αμμόχωστο στα αζήτητα των συνομιλιών. Τώρα τη θυμήθηκε λόγω εκλογών;
Δεν ξεχνούμε επίσης ότι μόλις πριν μερικούς μήνες εκείνος αποδεχόταν τα πάντα στην εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, ακόμα και τις παράλογες τουρκικές αιτιάσεις. Τώρα απλά προσπαθεί να εξαπατήσει και πάλιν το λαό.
Όσο και αν εντέχνως προσπαθεί ο ίδιος και οι σύμβουλοί του να μας πείσουν για το αντίθετο -και μάλιστα με το γνωστό οργισμένο ύφος που υιοθέτησε ο ίδιος και ο Προεδρικός περίγυρος τελευταία- ο κυπριακός λαός γνωρίζει τον κ. Αναστασιάδη. Είναι ο Πρόεδρος που αποδέχτηκε την εκ Περιτροπής Προεδρία, τα δικαιώματα των παρανόμων χρηστών, και των Τούρκων υπηκόων, τα βέτο, την παραμονή όλων των εποίκων κοκ.
Και επειδή δεν έχουμε τόσο κοντή μνήμη, είναι ο κ. Αναστασιάδης του σχεδίου Ανάν. Ιδίως δε το τελευταίο, δυστυχώς, εκτός από τον κυπριακό λαό είναι γνωστό σε όλους και εκτός Κύπρου.
