*Της Αλεξίας Σακαδάκη
Η φιλοσοφία του Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος ξεκίνησε από την ιδέα της εξασφάλισης των βασικών και σημαντικών αγαθών και υπηρεσιών για τον κάθε πολίτη, χωρίς διακρίσεις. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στην Κύπρο όμως απέχει πολύ από αυτή την αρχική φιλοσοφία. Η νομοθεσία για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα εφαρμόστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα ούτως ώστε να μπορεί σήμερα να τύχει αξιολόγησης.
Τα κατά τόπους επαρχιακά γραφεία ευημερίας αποφορτίστηκαν από την οικονομική διαχείριση των περιστατικών που αντιμετώπιζαν και θα ανέμενε κανείς ότι θα παρουσιαζόταν μια πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Αντ’ αυτού, οι λήπτες Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος εκφράζουν επανειλημμένα παράπονα για την αδιαφορία που εισπράττουν πολλές φορές από κάποιους λειτουργούς του γραφείου ευημερίας και την απόγνωση τους μη ξέροντας που να αποταθούν για να ζητήσουν βοήθεια.
Από την άλλη, οι λειτουργοί του γραφείου ευημερίας δέχονται καθημερινά αρκετή ψυχολογική πίεση και δεν έχουν πάντοτε στα χέρια τους εργαλεία για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανάγκες των αιτητών. Οι ευθύνες τους τελειώνουν εκεί που ξεκινούν οι ευθύνες των λειτουργών του Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος και βρίσκονται πάντα υπό τους αμέτρητους περιορισμούς της σχετικής νομοθεσίας.
Η εν λόγω νομοθεσία είναι κατά την άποψη μου μια ψυχρή μαθηματική πράξη που απέχει κατά πολύ από την φιλοσοφία της ανθρωποκεντρικής προσέγγισης. Οι άνθρωποι γίνονται αριθμοί και οι ανάγκες τους φιλτράρονται μέσα από μια φόρμουλα ελεημοσύνης. Οι λειτουργοί του Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να προλάβουν τις αμέτρητες αιτήσεις, ενώ έχει αποδειχτεί ότι το τμήμα παραμένει υποστελεχωμένο.
Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν ετοιμάστηκε κατάλληλα για την εισαγωγή του Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος και οι επιπτώσεις επιβαρύνουν τους ήδη ταλαίπωρους πολίτες που χρήζουν της φροντίδας του κράτους, καθώς και τους λειτουργούς που τους ανατέθηκε να εφαρμόσουν ένα αυστηρό και απάνθρωπο νομοσχέδιο.
Για να υπάρξει ένα θετικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να επανεξεταστεί η εν λόγω νομοθεσία ώστε με πολύ προσεκτικούς σχεδιασμούς να γίνεται η διαχείριση των πολλαπλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και με έμφαση στην παροχή υπηρεσιών. Τα επιδόματα δεν είναι πανάκεια. Οι ευάλωτες ομάδες χρειάζονται υπηρεσίες σε ένα λειτουργικό κράτος προνοίας.
*Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
Κοινωνιολόγος