Η Τουρκία με κάθε ευκαιρία επιβεβαιώνει το ρόλο της ως ταραχοποιού της ΝΑ Μεσογείου. Η κατάληψη της πόλης Αφρίν από τον τουρκικό στρατό και οι εικόνες βανδαλισμών και καταστροφών που μεταδίδονται από την περιοχή, έρχονται να αποδείξουν ότι η Τουρκία δείχνει σαν να πιέζεται εντός των σημερινών της συνόρων. Γι αυτό και ζητά αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης, που καθόρισε τα σύνορα της περιοχής. Αυτή η τοποθέτηση αποτελεί εδώ και καιρό τον θεμελιώδη πυρήνα άσκησης της εξωτερικής της πολιτικής.
Σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε εντάσσονται και οι απαράδεκτες δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Ενέργειας, ότι η Τουρκία “αυτονοήτως” έχει λόγο στην εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της κυπριακής ΑΟΖ. Ταυτόχρονα δε, άξια αναφοράς είναι η στάση ενός Ακιντζί ανίκανου και απρόθυμου να διαφοροποιηθεί έστω και κατ’ ελάχιστο από την επιθετική ρητορική της Άγκυρας.
Είναι για όλα αυτά τα στοιχεία που ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών θεωρούμε ότι δεν μπορεί κανένα βήμα υποχώρησης έναντι των τουρκικών βλέψεων, να μετριάσει τις διεκδικήσεις της Άγκυρας. Αντίθετα, κάθε βήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας προς τα πίσω, σηματοδοτεί την περαιτέρω αποθράσυνση των Τούρκων. Εμείς λέμε ευθέως πως η επιλογή του Προέδρου Αναστασιάδη να μην τηρήσει όσα αποφασίστηκαν στη σύσκεψη αρχηγών, περί αναβολής της συνόδου της Βάρνας, είναι ένα τέτοιο μήνυμα.
