Όταν σχολιάζει κάποιος τις δηλώσεις ενός πολιτικού προσώπου, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ποιος είναι αυτός που κάνει τις δηλωθείς. Όταν μιλάμε για τον κ. Ντάισελμπλουμ πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο κύριος αυτός χαρακτηρίζεται από σκληρή κοινωνική αναλγησία και νεοφιλευθερισμό δογματισμό.
Ήταν αυτός που δήλωσε μέσα στην κυπριακή Βουλή, σε δική μου ερώτηση, ότι “δεν πιστεύω ότι το bail in έχει κοινωνικές επιπτώσεις και αν έχει δεν με ενδιαφέρουν”. Σε άλλο σημείο μας είπε ότι θεωρεί πως “οποίος έχει εκατό χιλιάδες ευρώ κατάθεσή στην τράπεζα είναι πλούσιος και δεν πρόκειται να τον λυπηθεί” (I don’t feel sorry for him).
Οι δηλώσεις του κ. Ντάισελμπλουμ, τις οποίες έσπευσε να αξιοποιήσει το επιτελείο του κ. Αναστασιάδη αποδεικνύουν την κοινωνική αναλγησία που χαρακτηρίζει την πολιτική τους. Αποδεικνύουν επίσης οτι δεν είχε βάλει κανείς το πιστόλι στον κρόταφο στον κ. Αναστασιάδη για να δεχτεί το κούρεμα των καταθέσεων.
Οι δηλώσεις του Ντάισελμπλουμ καταρρίπτουν το επικοινωνιακό επιχείρημα του επιτελείου Αναστασιάδη για “φορολόγησή καταθέσεων” , αφού μιλά καθαρά για πρώτο (η μικρό τάχα) bail in.
Είναι κατάντημα για το επιτελείο Αναστασιάδη να χρειάζεται τα δεκανίκια του κ. Ντάισελμπλουμπ για να απαντήσει στις μεγάλες και ιστορικές ευθύνες του Νίκου Αναστασιάδη για τα προεκλογικά “δεσμεύομαι” και για το πρωτοφανές και σε παγκόσμια πρωτοτυπία bail in των καταθετών των κυπριακών τραπεζών.