Η 17η Οκτωβρίου έχει καθοριστεί ως η διεθνής μέρα κατά της μάστιγας της φτώχειας.
Βρισκόμαστε στην εποχή όπου πάρα πολλοί Κύπριοι βιώνουν ακόμα τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι πρέπει να συνηθίζουμε να ζούμε με τις συνέπειες της, ενώ για τους Κυβερνώντες είμαστε η νήσος της ανάπτυξης, της ευημερίας των αριθμών, της αναβάθμισης των οίκων αξιόλογης κ.ο.κ δηλαδή η νήσος της μίζας, της βίζας και της φίσσιας.
Τα πρόσφατα δημοσιευμένα αποτελέσματα της έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης, 2018, με οικονομικό έτος αναφοράς το 2017, αναφέρουν το θλιβερό στατιστικό πως το 23,9% του πληθυσμού ή 205.900 άτομα βρίσκονταν σε Κίνδυνο Φτώχειας ή σε Κοινωνικό Αποκλεισμό.
Αν και οι αριθμοί παρουσιάζουν βελτίωση σε σχέση με το 2016 που ήταν στο 25,2%, ή το 2015 που έφτασε στο 28,9%, (στο ψηλότερο ποσοστό που έφτασε ποτέ ο δείκτης αυτός), η ποιότητα ζωής των πολιτών του νησιού μας βρίσκεται πολύ πίσω από το success story της Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με δηλώσεις της κ. Αλεξίας Σακαδάκη, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος, «τα ποσοστά της φτώχειας στη χώρα μας αντικατοπτρίζουν την πραγματική διάσταση μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Τα χρήματα συγκεντρώνονται στους λίγους, ενώ 205,900 άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν καν τις βασικές τους ανάγκες. Ενώ η κυβέρνηση κοκορεύεται για την ‘επιτυχή’ διαχείριση της οικονομίας, για πρώτη φορά στο νησί μας έχουμε ένα μεγάλο αριθμό αστέγων που η κυβέρνηση δεν ξέρει – και ίσως να μην θέλει – να διαχειριστεί. Ακολουθώντας ένα άναρχο μοντέλο ανάπτυξης, που ευνοεί τους έχοντες και κατέχοντες, γυρίζει την πλάτη στον απλό πολίτη, χωρίς να δίνει ουσιαστικές λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα φροντίζει περίτεχνα ώστε ο πλούτος να συσσωρεύεται προς την ίδια κατεύθυνση, και στον ίδιο μικρό κύκλο ανθρώπων. Η φτώχεια είναι μια μάστιγα που σκοτώνει ανθρώπους και κοινωνίες. Η πρώτη και βασική αρχή για την αντιμετώπιση της, είναι ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, από όπου θα ξεφυτρώσουν ως παρακλάδια οι πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο».
