23 Μαρτίου, σημαδιακή μέρα. Πριν ακριβώς οχτώ χρόνια, σαν να ήταν χθες, μια ομάδα συμπολιτών μας δεχόταν το πιο δυνατό κτύπημα που ούτε στα χειρότερα όνειρα της δεν φανταζόταν.
Ξύπνησε ένα πρωινό και πληροφορήθηκε ότι οι οικονομίες και οι κόποι μιας ζωής, δεν τους ανήκουν πλέον, μάλλον δεν υπάρχουν πλέον. Για να ακριβολογούμε, έγιναν θυσία για να επιβιώσει το κράτος και το χρηματοπιστωτικό του σύστημα.
Ποιός ξεχνά το αλήστου μνήμης «δεσμεύομαι» του Προέδρου Αναστασιάδη.
Ποιος θα ξεχάσει τις γραπτές υποσχέσεις της Κεντρικής Τράπεζας, επίσημου θεσμού, που εποπτεύει το τραπεζικό σύστημα, ότι «το τραπεζικό μας σύστημα είναι επαρκώς υγιές και δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο οι καταθέσεις του κόσμου και να κωφεύσει στις διαδόσεις περί κουρέματος».
Παρ’ όλα τα ανωτέρω όμως, έγινε κούρεμα καταθέσεων, με τα αποτελέσματα του να έχουν τραγικό αντίκτυπο στους ανθρώπους εκείνους που το υπέστησαν.
Το κράτος, δια στόματος του Προέδρου του, τα κόμματα διά στόματος των ηγετών τους, Βουλή, θεσμοί, οι πάντες, επανειλημμένα δήλωσαν ότι οι άνθρωποι που υπέστησαν αυτήν την συμφορά, πρέπει να αποκατασταθούν.
Ο ίδιος ο τέως υπουργός Οικονομικών, έξω από την είσοδο του προεδρικού μεγάρου, τον Νοέμβριο του 2017, παραμονές προεδρικών εκλογών, εξήγγειλε – του Προέδρου Αναστασιάδη συναινούντος – την ίδρυση του Ταμείου Αλληλεγγύης, σκοπός του οποίου θα ήταν «η απάμβλυνση των συνεπειών, εξ αιτίας των αποφάσεων του 2013, όσων συνεισέφεραν για την σωτηρία του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος». Αυτές οι ομάδες είναι κατά κύριο λόγο οι καταθέτες και οι κάτοχοι αξιογράφων.
Σήμερα, ύστερα από τέσσερα χρόνια, το μόνο που διαπιστώνουμε, είναι ότι το Ταμείο και οι μέσω αυτού εξαγγελίες και υποσχέσεις παρέμειναν λόγια κενά, παρέμειναν υποσχέσεις σε πονεμένους ανθρώπους, που τις πίστεψαν κι ακόμα περιμένουν. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι στα τέσσερα χρόνια της ζωής του, το ταμείο συνεδρίασε τέσσερις μόνο φορές.
Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου, ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών και η κίνηση πολιτών «Πορεία Αλλαγής», δηλώνουμε για πολλοστή φορά ότι, όπως πάντα, έτσι και τώρα θα συνεχίσουμε ακόμα πιο έντονα τον αγώνα μας, για να αποδοθεί το δίκαιο και οι άνθρωποι που πλήρωσαν για να υπάρχει σήμερα κράτος και χρηματοπιστωτικό σύστημα, να αποζημιωθούν δίκαια.
