Σχεδόν ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός, συμπεριλαμβανομένων και των Κυπρίων, ζει σε παράκτιες περιοχές. Η διαχείριση επομένως των παράκτιων πόρων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την οικονομία μιας χώρας, ως πόρος για την παραγωγή τροφίμων καθώς και τη βιομηχανία του τουρισμού. Η κατάχρηση ή η κακή χρήση των παράκτιων πόρων μπορεί να προκαλέσει τη μείωση τους πέρα από τα όρια βιωσιμότητας τους.
Παράλληλα, η παράκτια ζώνη συνδέεται άμεσα με ανθρωπογενείς δραστηριότητες οι οποίες στις πλείστες των περιπτώσεων έχουν ως αποτέλεσμα την ποιοτική υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Οι παράγοντες αυτοί μπορούν να διακριθούν σε δύο κύριες κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία αφορά τη ρύπανση των παράκτιων ζωνών, ενώ η δεύτερη κατηγορία αφορά την υποβάθμιση των πόρων και των οικοτόπων.
Η αποστράγγιση υγροτόπων, η εξόρυξη άμμου, η δημιουργία ξενοδοχειακών μονάδων, η δημιουργία μαρίνων και λιμανιών χωρίς τη διεξαγωγή εμπεριστατωμένων περιβαλλοντικών μελετών, αποτελούν ορισμένα μόνο παραδείγματα που έχουν ως αποτέλεσμα την καταστροφή πολλών θαλάσσιων ενδιαιτημάτων εντός της παράκτιας ζώνης καθώς και τη διάβρωση της ακτογραμμής.
Η Έκθεση του Γενικού Ελεγκτή για τη διαχείριση των παραλιών ήλθε να επιβεβαιώσει με τρόπο συστηματικό και υπεύθυνο ότι όλα τα πιο πάνω συμβαίνουν στον τόπο μας.
Ήλθε να επιβεβαιώσει τα όσα ως οικολόγοι για χρόνια καταγράφαμε και αποστέλλαμε προς πάσα κατεύθυνση.
Με την έκθεση αυτή έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα δυνατό εργαλείο που μας βοηθά στη διεκδίκηση της προστασίας των παραλιών και τον έλεγχο των παρεμβάσεων, παρατυπιών και παρανομιών που συντελούνταν για χρόνια.
Οι διαπιστώσεις καταγράφουν την έλλειψη εποπτείας, τη μη εξασφάλιση άδειων από τα αρμόδια κρατικά τμήματα, την παράβαση του Πρωτοκόλλου για τις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές και τη Βιοποικιλότητα στη Μεσόγειο, τη μη έκδοση σχετικής γνωστοποίησης όπως ορίζει η Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τα Διαχειριστικά Σχέδια για τις παράκτιες περιοχές που εντάχθηκαν στο δίκτυο “Natura 2000, τη μη έκδοση διαταγμάτων διαχείρισης και προστασίας της φύσης, κατά παράβαση του Νόμου 153(Ι)/2003 καθώς και παραβάσεις για τη δημιουργία γηπέδων γκολφ σε μία από τις σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας χελώνων στην Κύπρο, στην περιοχή «Πόλις-Γιαλιά».
Όσον αφορά επεμβάσεις εντός της Ζώνης Προστασίας της Παραλίας (ΖΠΠ) στην έκθεση αναφέρει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη αλλοιώσεις που επήλθαν στην ακτογραμμή λόγω διάβρωσης με αποτέλεσμα να μη συνάδει με σχετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Βαρκελώνης.
Επίσης, εντός της Ζώνης Προστασίας της Παραλίας ΖΠΠ παραχωρούνται χαλαρώσεις για ανέγερση οικοδομών χωρίς να δικαιολογείται επαρκώς η τεκμηρίωση που προβάλλεται «για λόγους δημοσίου συμφέροντος».
Αναδεικνύονται επίσης κενά στο θέμα της διαχείρισης λυμάτων των σκαφών, στην προσβασιμότητα των παραλιών σε άτομα με αναπηρίες και πολλά άλλα.
Η επίλυση των προβλημάτων που αφορούν την παράκτια ζώνη απαιτεί κατά την άποψη μου μια ολοκληρωμένη διαχείριση η οποία θα περιλαμβάνει τη συμμετοχή των αρμόδιων κυβερνητικών τμημάτων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ιδιωτικών φορέων και των ίδιων των πολιτών.
Η ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής για τη διαχείριση των παραλιών επιβαρύνει την κατάσταση, ειδικά σε συνάρτηση με τα νομοθετικά κενά που παρατηρούνται.
Ο σχεδιασμός ενός ολοκληρωμένου μοντέλου διαχείρισης των παράκτιων ζωνών αποτελεί δράση θεμελιώδους σημασίας, τόσο για την προστασία των ζώντων οργανισμών και των βιοτόπων τους, όσο και για την υλοποίηση της αειφόρου ανάπτυξης.
Η έλλειψη όμως ενός τέτοιου σχεδιασμού δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για παρανομίες και αναπτύξεις κατά τω δοκούν σε βάρος των παράκτιων πόρων και των επόμενων γενεών.
H αειφόρος ανάπτυξης ως οικονομικού μοντέλου και όχι ως περιβαλλοντικής θεωρητικής προσέγγισης αποτελεί τον βασικό άξονα των θέσεων του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών.
Οι πολίτες που αντιλαμβάνονται και συμφωνούν ότι ο σχεδιασμός της ανάπτυξης πρέπει να περιλαμβάνει στην εξίσωση και τις επόμενες γενιές σε αυτές τις εκλογές έχει επιλογή.
Έχει την επιλογή να κάνει το like ψήφο στην κάλπη, στηρίζοντας Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών, γιατί είναι η μόνη πολιτική φωνή που λαμβάνει σοβαρά υπόψη και την παρούσα, αλλά και τις μελλοντικές γενιές.