Ακούγοντας τις ανακοινώσεις κομμάτων και πολιτικών προσώπων που κυβερνούν (ή κυβέρνησαν) για τα πρόσφατα ρεζιλίκια στην παραλία της Αργάκας και τα κατορθώματα του κοινοτάρχη, διερωτάται αν αναλογίζονται όλοι αυτοί τις ευθύνες τους για αυτές τις ακραίες συμπεριφορές. Υπενθυμίζεται ότι μόλις προχθές κάποιοι επιχείρησαν να κάψουν τον Ακάμα στην περιοχή ωοτοκίας των χελωνών στη Λάρα.
Είναι προφανές ότι η κυβερνητική και κομματική στήριξη σε τοπικούς παλληκαράδες όπως πχ κοινοτάρχες, Δήμαρχους και Βουλευτές από τη κυβέρνηση και τα Κόμματα, τους έχει αποθρασύνει και ενθαρρύνει σε βαθμό που να γίνονται επικίνδυνοι.
Με συκοφαντικές κατηγορίες, η παρούσα και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, σε πολλές περιπτώσεις κατηγορούν τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και το Κίνημα Οικολόγων ως “ακραίους” παρόλο που ο ρόλος μας υπήρξε βοηθητικός σε ζητήματα περιβαλλοντικής προστασίας και πρόληψης, δημιουργίας οικολογικής συνείδησης κοκ
Η δήθεν ριζική αναθεώρηση της πολιτικής διατήρησης και διαχείρισης του Ακάμα, η οποία θεωρητικά προωθείται τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια από μέρους της Κυβέρνησης, ουσιαστικά παραγνωρίζει τις πραγματικά ακραίες ενέργειες που απειλούν της περιοχή, όπως οικότυπους και άγρια ζωή, που προέρχονται από τους διάφορους “τοπικούς παλληκαράδες”.
Απόδειξη τούτου αποτελούν τα παράνομα κέντρα αναψυχής που λειτουργούν στην περιοχή, κοντά στην προστατευόμενη – κατά τα άλλα – περιοχής της Λάρας – Τοξεύτρας, οι παρεμβάσεις με τετράτροχες μοτοσυκλέτες στις παραλίες του Ακάμα και του κόλπου της Χρυσοχούς κοκ. Η ταύτιση της κυβέρνησης με τις ακραίες θέσεις αυτών των παραγόντων (πχ περίπτωση δάσους Μαυραλής) οπλίζει την παρανομία και εξωθεί σε παράνομες ενέργειες που θέτουν το περιβάλλον σε κίνδυνο και εκθέτουν την Κύπρο διεθνώς.
Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών θεωρούμε ότι αποτελεί πρόκληση που μπορεί να πυροδοτήσει χέρια εμπρηστών, καταπατητών της παραλίας των χελωνών και άλλων ακραίων συμπεριφορών, η υφιστάμενη κατάσταση.
Η λύση είναι η αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης και των κομμάτων, η πλήρης απομάκρυνση όλων των παράνομων εγκαταστάσεων, η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, και ο αυστηρός και συχνός έλεγχος της περιοχής, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα βρεθούμε απέναντι σε άλλα περιβαλλοντικά εγκλήματα.
Τα κροκοδείλια δάκρυα των κομμάτων και των πολιτικών δεν προστατεύουν τον Ακάμα και τις θαλάσσιες χελώνες.
