Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχασε μια μοναδική ευκαιρία στη Νέα Υόρκη για να αναδείξει την τουρκική προκλητικότητα και να εμπλέξει στις συνομιλίες τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Έχασε μια μοναδική ευκαιρία να βάλει στη θέση τους τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία εξακολουθούν να παρακολουθούν με απάθεια τις προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η απόφαση της συνάντησης για νέα πενταμερή χωρίς να καθορίζεται ως ζητούμενο η συμφωνία, ή η σύγκλιση, ή τουλάχιστον η πρόοδος στη βάση συμφωνημένων κριτηρίων (όλα τα παραπάνω αποτελούν τις μεταπτώσεις του Νίκου Αναστασιάδη των τελευταίων ημερών), όπως ήθελε η Τουρκία και με όλα τα θέματα παράλληλα ανοικτά προς συζήτηση αποτελεί μεγάλη αποτυχία για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, αλλά κυρίως μεγάλη οπισθοδρόμηση για τον κυπριακό λαό.
Μέχρι τη Γενεύη δεν θα υπάρξει πρόοδος ούτε σε ένα κεφάλαιο, ενώ εντύπωση προκαλεί ότι στη δήλωση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Γκουτέρες, δεν αναφέρεται ότι η πενταμερής είναι ανοικτού τέλους.
Αυτό σημαίνει ότι η “νέα Γενεύη” θα οδηγήσει είτε σε οριστική συμφωνία, είτε σε οριστικό ναυάγιο τις συνομιλίες και μάλιστα πριν τις γεωτρήσεις του Ιουλίου.
Πως μπορεί να αντέξει όμως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ένα ναυάγιο όταν θα επικρέμεται η απειλή του θερμού επεισοδίου και η κατηγορία – που συνεχώς επαναλαμβάνει η τουρκική προπαγάνδα – ότι αυτός ευθύνεται για την αποτυχία λόγω επερχόμενων Προεδρικών Εκλογών;
Τελικά ή θα δεχθεί μια ατιμωτική συμφωνία ή θα ακυρώσει το πρόγραμμα γεωτρήσεων.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα πρέπει να απαντήσει γιατί δέχθηκε όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας και εάν ήταν ενήμερη η Αθήνα για αυτή του την υποχώρηση.
Γιατί δέχτηκε να πάει στη “νέα Γενεύη” με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο, την απειλή θερμού επεισοδίου και την κατηγορία ότι δεν είναι έτοιμος για συμφωνία λόγω επερχόμενων Προεδρικών Εκλογών που ακόμα και αργά χθες επανέλαβε ο κ. Ακιντζί προσερχόμενος στο δείπνο;
Γιατί οδηγεί τον εαυτό του και τον λαό μας σε αυτές τις επικίνδυνες συμπληγάδες;