Είναι με πολλή περίσκεψη και προβληματισμό που παρακολουθούμε το τρόπο που η κυβέρνηση και ο ΟΚΥπΥ αντιμετωπίζουν τα αιτήματα των νοσηλευτών.
Πριν λίγες εβδομάδες μιλούσαν όλοι -και κυρίως η κυβέρνηση και οι πολιτικοί -για τους «ήρωες της πρώτης γραμμής στη μάχη κατά του κορωνοϊού» και έβγαιναν στα μπαλκόνια και χειροκροτούσαν το νοσηλευτικό προσωπικό και τους γιατρούς των κρατικών νοσοκομείων.
Τώρα που ήρθε η ώρα να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους για στελέχωση των νοσοκομείων, οι αρμόδιοι μετρούν και ξαναμετρούν τις ανάγκες και κάνουν αθροίσεις σε λογιστικά βιβλία. Ξαφνικά θυμήθηκαν κάποιοι τη βιωσιμότητα του ΓΕΣΥ. Όταν έδιναν -και δίνουν -στους υψηλόμισθους του ιδιωτικού και κυβερνητικού τομέα- δεν κινδυνεύει η βιωσιμότητα, τώρα που κλήθηκαν να στηρίξουν το νοσηλευτικό προσωπικό θυμήθηκαν την οικονομική βιωσιμότητα.
Ως Κίνημα Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών βεβαίως και είμαστε υπέρ της λελογισμένη διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού. Στηρίζουμε κάθε προσπάθεια ορθολογισμού. Η μονόπλευρη λιτότητα όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ορθολογισμός
Και μιας και μιλούν για τους μαχητές της πρώτης γραμμής της μάχης κατά του κορωνοϊού διερωτόμαστε που πήγαν τα δύο εκατομμύρια που ανακοινώθηκε ότι εγκρίθηκαν ως έκτακτο επίδομα πριν λίγες εβδομάδες; Έχουν καταβληθεί ή ήταν ακόμα μια εξαγγελία;
