Με ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις σχετικά με την καταγγελία της διευθύντριας των Κεντρικών Φυλακών κα Αριστοτέλους. Η απόφαση της Εισαγγελίας να μην προχωρήσει σε ποινική δίωξη κατά του Ανώτερου αξιωματικού της Αστυνομίας δημιουργεί εύλογα ερωτήματα.
Καταρχήν ξενίζει η αόριστη και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση επίκληση του δημοσίου συμφέροντος προκειμένου να μην προχωρήσει ποινική δίωξη για κατάχρηση εξουσίας και συνωμοσία παρά τις διαπιστώσεις του ποινικού ανακριτή κ. Αιμιλιανίδη. Ποιό είναι το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετείται από την μη δίωξη;
Σε μια δεύτερη ανάγνωση αναδεικνύεται εκ νέου το ζήτημα της ταύτισης δύο εξ ορισμού ασύμβατων ρόλων: Δεν μπορεί ο εκάστοτε Γενικός Εισαγγελέας να είναι και ο νομικός σύμβουλος της κυβέρνησης. Είναι ολοφάνερο ότι σε περιπτώσεις που όργανα της διοίκησης εγκαλούνται για ποινικά αδικήματα δεν μπορεί να ελέγχεται και να προωθείται η διαδικασία της δίωξης από το ίδιο πρόσωπο που θα κληθεί να υπερασπιστεί τη διοίκηση.
Επιβάλλεται πλέον επιτακτικά να προχωρήσει ο συνταγματικός διαχωρισμός των δύο ρόλων.