Μετά την κατάθεση τριών ξεχωριστών παραρτημάτων με εισηγήσεις από κάθε βαθμίδα της παιδείας μας από τους εκπαιδευτικούς ευχόμαστε να έχουμε ένα ουσιαστικό διάλογο προς όφελος των παιδιών μας και να ξεφύγουμε από το άκαρπο παιγνίδι επίδειξης ισχύος.
Από αυτή την συζήτηση θα διαφανεί αν όντως και οι δυο πλευρές ενδιαφέρονται για την παιδεία ή αν όπως πολύ υπαινίσσονται όλο αυτό ήταν ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η ληστεία των πολιτών με το θέμα του Συνεργατισμού, ιδιαίτερα τώρα που φαίνεται να βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα.
Το πρώτο και πεντακάθαρο μήνυμα είναι φυσικά ότι όλοι και όλα δεν είναι το ίδιο στην παιδεία μας.
Οι οργανώσεις πολύ σωστά έθεσαν για πρώτη φορά μετά από μήνες διαξιφισμών το θέμα ότι άλλο Δημοτική άλλο Μέση και άλλο Ανώτατη εκπαίδευση . Τώρα γιατί όλα έγιναν ένα σε ένα άνευ λόγου πόλεμο ανακοινώσεων σε όλα τα μέσα είναι άξιο απορίας. Τώρα οι εκπαιδευτικοί μιλούν σωστά και ο καθένας για τον τομέα του.
Πάμε τώρα στην ουσία : Ο Υπουργός έχει μια σταθερή δήλωση περί ορθολογισμού των δαπανών στην παιδεία. Πρώτα απ΄ όλα τον ανορθολογισμό ποιος τον δημιούργησε; Το κόμμα του έχει κυβερνήσει το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 25 χρόνων, άρα ας αναλάβει τις ευθύνες του. Τα προνόμια στους εκπαιδευτικούς ποιος τα έδωσε; Οι Οικολόγοι που δεν κυβέρνησαν ποτέ ή αυτοί που κυβέρνησαν τα περισσότερα χρόνια στην τελευταία εικοσιπενταετία;
Αν ο Υπουργός έστω και τώρα μπορέσει να διακρίνει το ρόλο του τότε μπορεί να έχουμε ελπίδα για καλύτερη παιδεία και για συνεννόηση , αλλιώς θα πρέπει να αλλάξουμε Υπουργό . Ήδη έχει δεχθεί την πρώτη σοβαρή ήττα όταν ο Πρόεδρος κάλεσε τους εκπαιδευτικούς στο Προεδρικό γεγονός σημαίνει ότι το θέμα έφυγε από τα χέρια του. Τώρα ξαναπαίρνει την ευκαιρία να κάνει πολιτική, ας μην πάει χαμένη.
Φυσικά δεν θέλουμε να πάει χαμένη για το καλό των παιδιών μας και της Παιδείας αυτή η νέα ευκαιρία για διάλογο, αφού θέλουμε και καλά δημόσια σχολεία. Χωρίς σεβασμό δεν υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις και χωρίς ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχει παιδεία.
