Τα πρόσφατα στοιχεία που αναφέρουν ρυθμό ανάπτυξης της Κυπριακής οικονομίας, της τάξης του 3,6% για το δεύτερο τρίμηνο του έτους, ασφαλώς αποτελούν μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη. Οι θυσίες των εργαζομένων και ο γολγοθάς των αδικημένων, τουλάχιστον δεν έγιναν επί ματαίω. Οι αριθμοί τουλάχιστον φαίνεται να ευημερούν. Οι άνθρωποι όμως δεν ευημερούν. Για εμάς πραγματική ανάπτυξη υπάρχει όταν μειώνεται το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων και εμπεδώνεται ένα κράτος πρόνοιας που να προσφέρει άνετη και ασφαλή ζωή σε όλους και όχι μόνο στους κάθε λογής προνομιούχους.
Γι αυτό δε μπορούμε καλυπτόμενοι πίσω από τους θετικούς αριθμούς να μη θίγουμε την ουσία του ζητήματος, που είναι το αναπτυξιακό πρότυπο που επέλεξαν και πάλιν οι κυβερνώντες για την Κύπρο. Επίσης πρόσφατα ήταν τα στοιχεία που έδειχναν υπερδιπλασιασμό του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας και τα οποία μάλλον δεν απασχόλησαν το Υπουργείο Οικονομικών στο βαθμό που θα έπρεπε.
Επιτέλους, πρέπει να συζητήσουμε σε μια συγκεκριμένη βάση και να συνομολογήσουμε ποια είναι τα στρατηγικά μας πλεονεκτήματα και το πώς αυτά θα ενισχυθούν μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές. Ασφαλώς το ποιοτικό τουριστικό μας προϊόν είναι σημαντική παράμετρος, αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Οφείλουμε να ενισχύσουμε στην πράξη την καινοτόμο, έξυπνη και φιλική στο περιβάλλον παραγωγή τόσο στον πρωτογενή τομέα, όσο και στη μεταποίηση. Διαφορετικά, η επιστροφή στον άκρατο καταναλωτισμό επενδεδυμένη μάλιστα από μια επίπλαστη αίσθηση ανάπτυξης, θα μας οδηγήσει σε νέες δραματικές εμπειρίες, ανάλογες όσων ζήσαμε.
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
