Στη γνωστή του προκλητική θέση παρέμεινε ο κ. Ακιντζί, αλλάζοντας “επιχειρήματα”.
Για να δικαιολογήσει τη μη επίτευξη των στόχων του στη Νέα Υόρκη κατηγόρησε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι “έκανε πίσω” σε ότι αφορά το μήνυμα που θα μετέφεραν στον ΓΓ των ΗΕ.
Ισχυρίζεται μάλιστα ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης υποχώρησε απο την συμφωνία τους για “οδικό χάρτη” και πενταμερή λόγω των αντιδράσεων του εθνικού συμβουλίου. Απο την άλλη ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου ισχυρίζεται ότι αδίκως ανησυχούσαν και διαμαρτύρονται οι “μονίμως ανησυχούντες”.
Κάποιος απο τους δύο σίγουρα έχει λάθος.
Την ίδια ώρα ο Ακιντζί με νέες δηλώσεις επανέλαβε τη γνωστή του απειλή για τελευταία ευκαιρία για λύση θέτοντας εκ νέου χρονοδιάγραμμα και συνδέοντας τις συνομιλίες με το ενεργειακό.
Προφανώς και είναι καταδικαστέες οι νέες δηλώσεις του κ. Ακιντζί.
Σε ότι αφορά την πρόταση του για πραγματοποίηση συνάντησης εκτός Κύπρου, τύπου Καμπ Ντέϊβιντ για συζητήσεις είτε για το εδαφικό, είτε για το περιουσιακό καλό θα ήταν πριν υπάρξει πρόοδος στις συνομιλίες να μην ορισθούν τέτοιες συσκέψεις.
Τα μηνύματα που έρχονται από τα κατεχόμενα είναι ανησυχητικά και πρέπει να ληφθούν υπόψη στις συνομιλίες.
Η Τουρκία απαιτεί και η “ψευδοκυβέρνηση” είναι έτοιμη να ενδώσει στη χορήγηση “ιθαγένειας” σε περισσότερα από 8500 άτομα, όπου μαζί τις οικογένειες τους ο αριθμός θα εκτιναχθεί σε 34.000. Ακόμα και οι 5000 να γίνουν όπως αναφέρουν δημοσιογραφικές πηγές από τα κατεχόμενα, πάλι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Η βιομηχανία των “υπηκοοτήτων” καλά κρατεί και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα πρέπει να θέσει θέμα άμεσα πριν είναι αργά.
