Όσα δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στην εκδήλωση της παροικίας στο Λονδίνο, περί ελπίδας που πρέπει να παραμείνει ζωντανή και συνέχιση του διαλόγου σε στέρεες βάσεις, κατά πολύ υστερούν από την τοποθέτηση που οφείλει να έχει ως Κύπριος ηγέτης.
Όσο ο ίδιος αρνείται να κάνει την αυτοκριτική του, για τα λάθη του -τόσο σε επίπεδο πολιτικών θέσεων, όσο και σε επίπεδο τακτικής- που επέτρεψαν στην Τουρκία να διεκδικεί διαρκώς περισσότερα, επιρρίπτοντας μάλιστα τις ευθύνες για τη διακοπή των συνομιλιών στην Κυπριακή Δημοκρατία, όσα λέει αποτελούν ένα απλό ευχολόγιο.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, που όψιμα, εν μέσω προεκλογικού φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, δυστυχώς συνεχίζει να αυτοδιαψεύδεται καθημερινά. Γιατί ο ΠτΔ δεν συγκάλεσε το Εθνικό Συμβούλιο πριν την αναχώρησή του, όπως ο ίδιος είχε δεσμευτεί; Θεωρεί άραγε ότι η προσέγγισή του δεν χωράει σε ένα πλαίσιο εθνικής συμφωνίας με συγκεκριμένους και καθορισμένους στόχους;
Το κυριότερο ερώτημα όμως παραμένει: Γιατί δεν αποσύρει το έγγραφο των παραχωρήσεων του στα θέματα της εσωτερικής πτυχής, όπως τα δικαιώματα του παράνομου χρήστη, τα τουρκικά βέτο και τα δικαιώματα των Τούρκων υπηκόων; Γιατί δεν ενημερώνει γραπτώς και επισήμως ότι αυτό το έγγραφο αποσύρεται;
Όσο δεν προχωρεί σε αυτή την καθοριστική κίνηση, η ολική επαναφορά και δέσμευση στο πλαίσιο των έξι παραμέτρων του πλαισίου Γκουτέρες, αποτελεί μια επικίνδυνη προοπτική.